domingo, 20 de septiembre de 2015

LEITE "EMPAQUETADO"

    LECHE "EMPAQUETADA"


    Remataron as vacacións, o verán case nos deixou e xa estamos de volta no cole.  Eu repito alumnos e teño unha nova incorporación.  Chegou un neno novo á miña aula que xa leva un ano vivindo en Galicia, pero que procede do leste de España.  Toca romper o xeo e procurar que se integre na aula, que se sinta cómodo e que nos conte cousas para empezar a coñecelo mellor.  Entre outras cousas pregúntolle a cerca da diferenza de vida entre unha comunidade e outra, se hai algo que lle sorprenda da nosa o algo que bote de menos da anterior o simplemente se hai cousas diferentes:  

    -Sí, profe, aquí hay un postre típico que no comía antes:  la leche frita.

    A verdade é que me deixa sorprendida pola súa resposta, por terse fixado precisamente na gastronomía.  O que eu non tiña tan claro é que o leite frito fora precisamente unha sobremesa típica de Galicia, pero para iso teño a wikipedia, para resolver as miñas dúbidas.  Resulta que é unha sobremesa con orixe en Palencia moi estendida pola zona norte de España.

    Canto tempo fai que non tomo esa sobremesa!  Recordo que fritila non era precisamente a miña mellor habilidade na cociña e agora teño o problema do rebozado.  Ben certo é que existen no mercado produtos substitutivos ou fariñas que facilitan este proceso, pero segue sen convencerme o resultado.

    Así que me lancei a facer o leite frito alternativo, nin frito nin rebozado, que denominei leite "empaquetado" por acaerlle mellor ese nome.


  • 1 litro de leite
  • 5 culleradas de azucre
  • 6 boas culleradas de maicena
  • Peladura de limón
  • Pasta Brick
  • Canela
  • Manteiga

    Dun litro de leite retiramos unha cunca e poñémolo ó lume xunto coa peladura do limón.  Cando pelemos o limón procuraremos que non vaia parte branca e que a peladura saia o máis enteira posible para poder retirala despois.



    Mentres quece o leite, disolvemos na cunca o azucre e a maicena.  Cando empece a ferver retiramos a peladura de limón, engadimos o leite reservado na cunca e removemos cunha culler de madeira.  Enseguida empezará a espesar.  Pasados dous ou tres minutos, retirámolo do lume e vertémolo nunha fonte plana onde o deixaremos arrefriar.  Despois metémolo na neveira.  Eu fágoo un día pola noite e déixoo ata o día seguinte na neveira.


    No día seguinte cortei cadrados de masa para empaquetar en pasta brick.  A pasta que eu comprei viña en láminas redondas, así que cortei cada lámina en catro cuartos.  Pincelei cun chisco de manteiga derretida, coloquei un cadrado de pasta de leite, polvoriñei con canela e preguei a masa ata formar un paquetiño que pux en cos pregues cara abaixo nunha fonte.  Enfornei a 180º entre 10 e 15 minutos.  Deixamos arrefriar e xa podemos papar.







    Se acabaron las vacaciones, el verano ya casi nos abandonó y ya estamos de vuelta en el cole.  Yo repito alumnos y tengo una nueva incorporación.  Llegó un alumno nuevo a  mi aula que lleva ya un año viviendo en Galicia, pero que procede del este de España.  Toca romper el hielo y procurar que se integre en el aula, que se sienta cómodo y que nos cuente cosas para empezar a conocerlo mejor.  Entre otras cosas le pregunto a cerca de la diferencia de vida entre una comunidad y otra, si hay algo que le sorprenda de la nuestra o algo que eche de menos de la anterior o simplemente si hay cosas diferentes:


    -Sí, profe, aquí hay un postre típico que no comía antes:  la leche frita.

    La verdad es que me deja sorprendida por su respuesta, por haberse fijado precisamente en la gastronomía.  Lo que yo no tenía tan claro es que la leche frita fuera precisamente un postre típico de Galicia, pero para eso tengo la wikipedia, para resolver mis dudas.  Resulta que es un postre con origen en Palencia muy extendido por la zona norte de España.
  
    ¡Cuánto tiempo hace no no como ese postre!  Recuerdo que freírla no era precisamente mi mejor habilidad en la cocina y ahora tengo el problema del rebozado.  Es cierto que existen en el mercado productos substitutivos o harinas que facilitan ese proceso, pero sigue sin convencerme el resultado.

   Así que me lancé a hacer la leche frita alternativa, nin frita ni rebozada, que denominé leche "empaquetada" porque creo que le queda mejor ese nombre.


  • 1 litro de leche
  • 5 cucharadas de azúcar
  • 6 buenas cucharadas de maicena
  • Piel de limón
  • Pasta Brick
  • Canela
  • Mantequilla

    De un litro de leche retiramos un tazón y lo ponemos al fuego junto con la piel de limón.  Cuando pelemos el limón procuraremos que non vaya la parte blanca y que la piel nos salga lo más entera posible para poder retirarla después.
    
    Mientras calienta la leche, disolvemos en el tazón el azúcar y la maicena.  Cuando empiece a hervir retiramos la piel de limón, añadimos la leche reservada en el tazón y removemos con una cuchara de madera.  Enseguida empezará a espesar.  Pasados dos o tres minutos, la retiramos del fuego y la vertemos en una fuente plana donde la dejaremos enfriar.  Después la metemos en la nevera.  Yo la hago un día por la noche y la dejo hasta el día siguiente en la nevera.
    

   Al día siguiente corté cuadrados de masa para empaquetar en pasta brick.  La pasta que compré venía en láminas redondas, así que corté cada lámina en cuatro cuartos.  La pincelé con una pizca de mantequilla derretida, coloqué un cuadrado de pasta de leche, espolvoreé con canela y plegué la masa hasta formar un paquetito que puse con los pliegues hacia abajo en una fuente.  Horneé a 180º entre 10 y 15 minutos.  Dejamos enfriar y ya podemos papar.